موفقیت ساعت زنانه تیسوت آنچنان بود که بولگاری «Bulgari Time» را در سوئیس تأسیس کرد تا تمام ساعتهای خود را تولید کند، و آنها را در میان اولین کسانی قرار داد که با برند قوی و رومی خود مچ دست ما را تحت تأثیر قرار دادند. در بخش دوم دهه 1980 و 1990، ساعت‌ها باعث رشد شرکت و محصول شماره یک شرکت از نظر فروش شدند.
اولین ساعت ها اندکی پس از سال 1500 ظاهر شدند، نمونه های اولیه توسط پیتر هنلاین، یک قفل ساز در نورنبرگ، آلمان ساخته شد. گریز مورد استفاده در ساعت های اولیه همان چیزی بود که در ساعت های اولیه استفاده می شد.
ساعتهای اولیه به‌ویژه در آلمان و در بلوا در فرانسه، در میان سایر کشورها ساخته می‌شدند و عموماً در دست حمل می‌شدند یا روی زنجیر دور گردن می‌بستند. آنها معمولاً ساعت ها فقط یک دست داشتند.
فنر اصلی، عنصری که ساعت را به حرکت در می آورد، از یک نوار فولادی فنری مسطح تشکیل شده است که در خم شدن یا کلاف شدن فشار دارد. هنگامی که ساعت یا سایر مکانیسم های فنردار پیچیده می شود، انحنای فنر افزایش می یابد و بنابراین انرژی ذخیره می شود.
این انرژی توسط قطار چرخ و گریز به بخش نوسانی ساعت منتقل می شود، حرکت تعادل خود رها شدن گریز و در نتیجه زمان بندی ساعت را کنترل می کند. درایو اصطکاکی به عقربه اجازه تنظیم می دهد.
یکی از عیوب اصلی ساعتهای اولیه تغییر در گشتاور اعمال شده توسط فنر اصلی بود. به این معنا که نیروی فنر اصلی در هنگام پیچیدن کامل بیشتر از زمانی بود که تقریباً پایین آمده بود. از آنجایی که زمان‌گیری ساعتی که مجهز به یک خروجی لبه است.
بسیار تحت تأثیر نیروی محرکه آن بود، این مشکل کاملاً جدی بود. حل این مشکل تقریباً به محض اختراع فنر اصلی با استفاده از فیوز، یک قرقره مخروطی شکل و شیاردار که همراه با یک بشکه حاوی فنر اصلی استفاده می‌شد، پیش رفت.
